اگه یه روز آسمون دلت ابری شد، از دست زمونه و آدمهاش خسته شدی، حتی نفس کشیدن هم برات تکراری شد ! اگر میون اینهمه فکر و خیال یاد نوشته های ساده من افتادی؛
دلم میخواد غصه ای به غصه هات اضافه نکنم
دلم میخواد برای چشمه چشمهات، آب حیات نباشم.
دلم میخواد شاعر غزل های پاره پاره و قافیه های دلشکسته نباشم.
اگه یه روز دلت گرفت، از ته دل بگو... خدایا !
صدا بزن خدایی رو که سختی و غم رو برای هیچ بنده ای نمیخواد.
اگه امتحانت میکنه یعنی دلش میخواد بزرگ و بزرگتر بشی. نزدیک و نزدیک تر.
گفتگو کن با تنها کسی که میتونی بهش بگی: خدای من!
اگه صداش رو شنیدی، بعد از همه درد و دل کردن ها، آروم شدن ها... بعد از اینکه گل خنده به لبت برگشت، یه خواهش کوچیک! اگه قبول کنی. برای من هم دعا کن.
شاید برای آرزوهای خوب کردن، دعاهای خیر کردن برای پرواز توی قلب آسمونها، عروج تا عرش خدا فرصت خیلی کوتاه باشه.
اگه یه روز آسمون دلت ابری شد، برای من هم دعا کن...